Logo

Nieuwsbrief


banner
marijke

Bericht van een alleenwonende


Nu woon ik alleen en belt mama graag voor een babbel en soms ook wel om eens te horen.

Ik was net te laat.
Erna werd ik afgeleid door kleedjes
en dilemma's als rood of zacht geel
en in die tijd trilde mijn telefoon wel drie maal,
want opgeven is niet van toepassing bij
bemoederen en mijn geluid stond af
en intussen is 't ver voorbij middernacht
en zit er op dat jurkje al een vlek kriek,
want ik ben verdorie zo onhandig in het zoeken van een vriendengroep waarin men niet morst,
of misschien kan het met zuivere wodka dan wel weer, maar ik spreek helemaal geen Russisch!

Dus draag ik van m'n leven geen zacht geel meer.
Zou mama slapen?
O, ik hoop van wel.
Toen ik in het eerste leerjaar zat, was de juf eventjes en de weersvoorspelling grimmig.
De klasuitstap naar zee was ook niet zo zeker meer.
Mama slaapt vast niet, of toch zeker niet vast.
Woelen en tobben.
Want toen ik in het eerste leerjaar zat, heeft ze de nacht voordien toch maar een boterhammendoos gemaakt.
Want je weet maar nooit!

Hoogstwaarschijnlijk maakt ze zich nu toch maar een beetje zorgen om mij.
Voor 't zekerste.

Marjolein
Jongere


Terug naar nieuwsoverzicht.


Verzonden door vzw Stappen
westveldstraat 1, 9040 Sint-Amandsberg
09/228.26.57
Uitschrijven

Facebook