LADYBIRD
Op 22 april toonde Stappen de benefietfilm Ladybird, over een ingewikkelde moeder-dochterrelatie. Op 13 mei was het moederdag. Twee goede redenen om de meisjes van Stappen te interviewen over de relatie met hun moeder.
Charlotte
Uiterlijk lijk ik op mijn papa, maar van karakter op mijn mama. Misschien is dat de reden waarom het soms botst tussen ons: we kunnen allebei koppig zijn. Mijn mama wil graag gelijk hebben. En ze heeft ook dikwijls gelijk. Maar ik wil dat dan ook en ik kan dan heel boos worden omdat ik geen gelijk heb. Zo van die dingen.
Ik denk wel dat ik veel voor haar beteken. Ondanks het feit dat we elkaar niet zo veel zien. Hoe onze relatie er over vijf jaar uit zal zien? Ik denk dat onze band alleen maar beter gaat worden, omdat ik steeds volwassener word. Ik hoop dat ik dan op een appartementje woon en tegen mijn mama kan zeggen: 'Kom eens af, dan gaan we samen iets drinken.' Zo van die kleine dingen. Dat moet niets groot zijn.
Jill
Mijn mama is lief en zorgzaam. Ze ziet het altijd meteen als er iets scheelt met mij. Ze blijft altijd mijn mama, ze blijft mij kansen geven.
Ik heb ook voor mijn mama gezorgd. Zij heeft mindere periodes gehad waarin ze niet wist wat ze met zichzelf moest aanvangen. In die periodes was het voor haar heel belangrijk om steun van haar kinderen te krijgen. Zelfs gewoon bij haar zitten hielp haar om de slechte dagen door te komen. Mijn mama heeft mij altijd veel verteld. Ik ben natuurlijk veel jonger dan haar, maar ik luister gewoon. We vertrouwen elkaar. We komen niet alleen overeen als moeder en dochter, maar ook als vriendinnen.
De puberteit was een moeilijke periode omdat ik soms heel opstandig was. Nu zit al vier jaar in een instelling. In zekere zin is dat beter, zo hebben we onze rust. Als we te veel bij elkaar zijn, dan is het om te ontploffen. Ik mis haar wel. Als ze mij in de instelling niet begrijpen, wil ik altijd meteen mijn mama spreken.
Over vijf jaar wil ik alleen wonen. Waarschijnlijk komt zij dan meer bij mij op bezoek dan omgekeerd, om te kijken of ik haar hulp nodig heb. Ooit zou ik nog eens met haar op reis willen gaan. Een paar weken mijn mama voor mij alleen. Dat zou wel goed doen.
Aurore
Mijn mama is mager. Ze heeft kort, zwart haar en blauwe ogen. Ze staat vol met piercings en tattoos. Als mensen ons samen zien, dan zeggen ze dat we op elkaar lijken. Dat vind ik leuk, want het betekent dat ik altijd iets van haar zal hebben. Als er iets met haar zou gebeuren, heb ik altijd iets van haar mee.
Mijn mama heeft mij op de wereld gezet. Toen ik nog bij haar woonde, gaf ze mij veel vrijheid. Dat kwam zo. Mijn mama was alleen en ze kreeg reuma. Ik was 12 jaar en hielp haar met alles. Ik maakte eten en zorgde ook voor mijn broertjes. Als ik er toen niet was geweest, had het slecht kunnen aflopen met haar. In ruil kreeg ik veel vrijheid: ik mocht uitgaan, ik mocht drinken, … Langs de ene kant ben ik blij dat ik zo veel vrijheid heb gekregen, langs de andere kant is er daardoor veel verkeerd gelopen. Kijk waar ik nu zit. Als ik mij niet goed voel of als het allemaal even te veel is hier, dan mis ik haar wel. Dan bel ik haar soms en zegt ze lieve dingen.
Mijn moeder en ik hebben ruzie gehad. Toen heb ik haar een half jaar niet gezien. Maar dat is over nu. We komen weer overeen: we wandelen, we gaan samen naar de winkel, we praten veel, … Mijn moeder vindt dat ik veel ben veranderd. Ik denk dat ze vindt dat ik goed bezig ben, dat ik een flink meisje ben geworden, dat ik volwassen aan het worden ben.
Esther
Mijn mama heeft een donkere huid, net als mij. Bruine ogen. Ze draagt een hoofddoek, want ze is moslim. Ze is iets ronder dan mij, want ze heeft al acht kinderen gekregen. Ze kan ook goed dansen, dat heb ik van haar. De meeste mensen vinden dat ik op haar lijk. We hebben dezelfde lach. Ook onze karakters lijken op elkaar. Ik heb van mijn mama meegekregen dat je hard moet zijn in het leven. Dat klinkt misschien negatief, maar voor mij is het ook positief. Ze heeft me heel volwassen opgevoed en ze heeft me geleerd om zelfstandig te zijn.
Zonder mij had mijn mama nooit vriendelijk leren zijn. Het is aan mij om haar zacht te maken. Ik heb haar geleerd dat ze liefde mag geven.
Natuurlijk mis ik mijn mama. Het is moeilijk om zonder moeder te leven. Ik heb mijn moeder eens drie, vier maanden niet gehoord en dat vond ik heel moeilijk. Ze is mijn moeder, snap je?
De band tussen mij en mijn moeder is ingewikkeld en zal altijd wel ingewikkeld blijven, maar als ik een toverstokje had, dan zou ik wensen dat ik alles tegen moeder kan zeggen, dat we altijd overeenkomen, dat ze er altijd voor mij is, dat ze mij begrijpt als ik verdrietig of boos ben, …
Lien
Mijn mama is een beetje zoals mij. Het is de oudere versie van mij. Een beetje aan de stoute kant. Nee, braaf kan je mijn mama niet noemen. Het is een heel plezante. Ze zegt wat er op haar lever ligt. Zo is mijn mama.
Wat mijn mama heeft bijgedragen aan mijn leven? Dat is niet moeilijk. Ze heeft mij altijd geholpen. Als het niet goed met mij ging, was ze er. Zij hielp mij er altijd bovenop. In elke keuze die ik maakte, steunde ze mij.
Wat ik heb bijgedragen aan haar leven? Dat is al moeilijker. Zij is geworden wie ze is door mij. Omdat ze zo veel problemen met mij heeft gehad.
Mijn mama en ik praten niet zo veel. Dat moet niet bij ons. We verstaan elkaar zonder woorden. We zijn als zussen. Als ik nog één ding tegen haar zou mogen zeggen, dan zou ik zeggen dat ik van haar hou. En dat ik haar nooit alleen zal laten. Dat ik er ook altijd voor haar zal zijn. Dat zijn drie dingen, maar ze moeten alle drie gezegd worden.
Danny Keuppens
Contextbegeleider
